شب يلداي من به طنز

شـمــا را گر شــب يـلـدا بــلـند ه ........مـرا ليـست طلـبـکارا بــلـند ه
از اول شانس و اقبالم کج افتاد ........ زمـانـه نـاقلا بـا مـن لـج افتاد
اگرچه بخت من چون شام تاره....... در اون بـالا نـدارم يـک ستاره
ولي هـنـدونــه ام در شـام يـلـدا....... سـفـيـديـّش بـوُد چون شير گاوا
انارم تُـرش و گـردوهـام پـوچه ....... وچشـمـان زنــم افسوس لـوچه
بُــود آجـيـل تـلخ و سيب ها کال....... وقطعاً مي شود وارونـه ام فـال
خــلاصه در شــب يــلــدا ي بنده .......بُـود اوضـاع و حـالـم باب خنده