بعد از اين كه روز يازدهم محرم اسرا را از كربلا به سوي كوفه حركت دادند به خاطر نزديكي اين دو به هم روز 12 محرم اسرا را وارد شهر كوفه نمودند گويا شب دوازدهم را اسرا در پشت دروازه‌هاي كوفه و بيرون شهر سپري كرده باشند.

در اثر تبليغات عبيدالله بن زياد عليه امام حسين(عليه‌السلام) و خارجي معرفي كردن آن حضرت، مردم كوفه از اين پيروزي خوشحال مي‌شوند و جهت ديدن اسرا به كوچه‌ها و محله‌ها روانه مي‌شوند و با ديدن اسرا شادي مي‌كنند. ولي با خطابه‌هايي كه امام سجاد (عليه‌السلام) و حضرت زينب(سلام‌الله عليها) و سايرين از اسرا ايراد مي‌كنند و خودشان را به كوفيان و مردم مي‌شناسانند و به حق بودن قيام امام حسين (عليه‌السلام) اذعان مي‌كنند شادي كوفيان را به عزا تبديل مي‌كنند.

وقايع شام غريبان

وقتي نام عاشورا به گوش مي‌رسد، آتش سوزناكي از غم، دل را در بر مي‌گيرد و اشك، امان را مي‌برد. وقايع دردناك عاشورا تا بعد از ظهر كه هنگامه شهادت امام حسين عليه السلام بود يكسري جنايات را به خود ديد و از شهادت امام حسين (عليه السلام) به بعد سرزمين كربلا شاهد فجايع و جناياتي خاص در مورد اهل بيت پيامبر بود.

سال 61 ه.ق عصر روز دهم محرم لشكر يزيد بعد از اين كه امام حسين (عليه‌السلام) را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خيمه‌ها و آزار و اذيت خاندان نبوت زدند.

بادها عطر خوش سيبِ تنش را بردند

زخمها لاله باغ بدنش را بردند

نيزهها بر عطشش قهقهه سر مىدادند

خندهها خطبه گرم دهنش را بردند

اين عطش يوسف معصوم كدامين مصر است

كه روى نيزه بوى پيرهنش را بردند

تا كه معلوم نگردد ز كجا مىآيد

اهل صحراى تجرّد كفنش را بردند

دشنهها دوروبر پيكر او حلقه زدند

حلقهها نقش عقيق يمنش را بردند

چهرهها يا همه زردند وَ يا نيلى رنگ

شعلهها سبزى رنگ چمنش را بردند

بت پرستان ز هراس تبر ابراهيم

جمع گشته تبر بت شكنش را بردند

بادها سينه زنان زودتر از خواهر او

تا مدينه خبر سوختنش را بردند

يوسف، آهسته بگوئيد نميرد يعقوب

گرگها زوزه كشان پيرهنش را بردند