واين خصلت اين دنياست که ما همه را به فراموشي ميسپاريم و به فراموشي سپرده ميشويم و تنها يادي از ما ميماندزهي سعادت آنان که نامي نيک از خويش بر جاي بگذارند تا در نبودشان و در زمان کوتاهي دستشان از دنيا توشه ي راهي دريافت کنند به سبب کارهاي خيرشان...
**********
سلام
اين ياداوري شما قابل تقديروتشكراست.چقدرخوب بود اگرماهم درشهرخودمان يادواره هائي داشتيم براي آنان كه كارهاي خيرشان نامي نيك برايشان باقي نهاده است...امامتاسفانه مامردم قدرناشناسي هستيم.فرض مثال اگربراي فلان شهيد خواستيم يادواره اي بگيريم،حس حسادت برخي گل ميكند كه فلان وبمان!!درصورتي كه اولا جايگاه شهدانزد خدا يكيست(آنها عندربهم يرزقون هستند..)چه برسد براي امواتمان بخواهيم يادواره بگيريم،تازه جان اون بدبخت رازيرخروارها خاك ميلرزانيم!!!ولي جدن چطورميشد ما قدشناس بوديم ،قدردان زنده ها واعمال خيراموات!؟....خوبيش به اين است كه خودمان هم روزي خواهيم رفت پس چه زيباست كه بانامي نيك توشه بربنديم....
