گرچه کبوتران از پي يکپرواز بي بازگشت ازدل اين خاک تا اوج اسمان غيب پريدتند گرچه نيستند اما عطردل انگيز يادها وخاطره هايشان درفضاي پرابهام اين وادي پراکنده است.دريچه هاي قلب خودرا روبروي اين پنجره ي اسماني گشا وبگذار مشام جانت دوباره ازان عطردل انگيز،رايحه ي عشق ومعرفت وزندگي و زنده بودن را تجربه کند.چشم بگشا وشتاب شهاب اساي خون رابربسترخاک بنگر.چشم بگشاوشکوفايي زخم را بر پيکر بالهاي سپيد مظلوميت ببين.چشم بگشا وپرش ارواح شيدايي گريخته ازبند تنها وتنهايي را نظاره کن.دنيا سخت تاريک است.ايا فانوسي با خود اورده اي؟ايا کوله باري براي بردن اين همه حقيقت بر دوش گرفته اي؟....