سلام

جناب شما ،بنده هم تاحدودي اهل مطالعه ام.با اجازه آقاي صاحبدل بايد عرض كنم كه فكر كنم شما نويسنده اثررو درست حدس زديد.چون من

هم اين داستان رو خوندم.ولي فكر ميكنم چندان هم مسئله غير قابل توجهي نباشه.چون خيلي از ماكه به اين مسائل اذعان داريم،بارها

قبول وغلبه بر اشتباهاتمون برامون سخت ودشواره و شايد حتي

اغلب اوقات به دلسرد شدن مااز كارمون انجاميده.به نظر من تكرار

اين قبيل داستانها،حتي اگر جزئي وناجالب به نظر بياند ميتونه در نگرشهاي منفي ما به شكستهاي احتماليمون موثر باشه.

اينطورنيست؟