سالهاست شايد که ديگر آينه ها صيقل نمي خورند و دلهـــــا نمي لرزند

همه ي چيزها در عين بودن ، نيستند و خاموشند .

سکوتي مبهم همه جا را فراگرفته است .

مولاي من !

اي همه حضور !

عزيزدلم ! بگو ... بگو کدامين جاده امشب مي گذارد سر به پاي تو ؟

باور داريم که مي آيي ، از پس اين آينه ، چونان آفتاب

به خدا هرروز که به جمعه نزديک تر مي شويم ، زيارت ديدار تو را تازه تر حس مي کنيم و هر روز که از جمعه دورتر مي شويم بيشتر دلتنگ آمدنت هستيم