کاش روياهايمان روزي حقيقت ميشدند //تنگناي سينه ها دشت محبت ميشدند //سادگي مهرو وفا قانون انسان بودن است//کاش قانون هايمان يکدم رعايت ميشدند//اشک هاي همدلي از روي مکراست و فريب //کاش روزي چشم هامان با صداقت ميشدند // گاهي از غم ميشود ويران دلم اي کاش// بين دلها غصه ها مردانه قسمت ميشدند//