یادت هست وقتی شبهای قدر و ماه پر فیض رمضان را پشت سر گذاشتی، وقتی در طی روزمر گی های زندگی در مواردی کوتاهی و در مواردی نقص و در مواردی نسبت به خدای مهربان، عصیان و معصیت کردی، چقدر دوست داشتی که مناسبتی بزرگ پیش آید تا در سایه بزرگداشت آن به خودسازی و توبه و بازگشت دوباره به دامان پرمهر الهی بپردازی؟

یادت هست صفحات تقویم را ورق می زدی و احتمالا شنیده ای که پس ازماه رمضان، در روز عرفه خود را به زلال جاری توبه می توان شست اما امشب و فردا نیز یکی از بزرگترین فرصت هایی است که منتظرش بودی.

¤¤¤

یکی از با شرافت ترین روزهای سال که در آن نفحات رحمت ملکوتی به سوی بندگان وزیدن می گیرد، روز 25 ذیقعده است که در تعابیر دینی از آن به «دحوالارض» یاد شده است.

بر طبق روایات وارده، در این روز عظیم، خداوند زمین را از محل خانه کعبه گسترش داد و آن را برای سکونت و زندگی انسانها مهیا کرد و با رحمت خود، زمین و نعمتهای فراوان آن را به وجود آورد.

از مهمترین سفارشها در این روز بزرگ، گرفتن روزه است که به گفته مرحوم شیخ عباس قمی: «آسمان و زمین و هرچه در میان آنهاست برای روزه دار در این روز استغفار می کنند.»

به جرات می توان گفت روز دحوالارض سرآغاز ورود به وادی رحمت خداوند است و سالک طریق هدایت با آمادگی در این روز، خود را برای بهره گیری از برکات فراوان دهه نخست ذی الحجه که از برترین ایام سال است آماده می کند.

علی«ع» در روایتی فرمود: «اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنجم ذیقعده بود. کسی که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهی که در این روز برای ذکر پروردگار گردهم آیند، پیش از پراکنده شدن، حاجتهایشان برآورده می شود. در این روز یک میلیون رحمت نازل می شود که نود و نه هزار تای آن برای روزه داران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود.

خوشبختانه شب و روز دحوالارض امسال با شب و روز جمعه مصادف شده که خود این مناسبت نیز جزو ایام بسیار با فضیلت شمرده می شود و بدین ترتیب این تلاقی و تقارن، مصداق کامل نور علی نور است و به یقین این شب و روز، نورانیت و صفا و شور و حال دیگری برای آن دسته از مومنانی که همیشه مترصد فرصتهای طلایی و نادر هستند خواهد داشت. تا جان خود را در زلال نفحات رحمت الهی شست و شو دهند و خود را به بارگاه قرب پروردگار نزدیک سازند.

امشب و فردا بستر و زمینه شکرگزاری از نعمتهای بیکران الهی فراهم است تا آن کس که وعده حتمی «لئن شکرتم لازیدنکم» را به جان شنیده است، پیشانی شکر و سپاس بر درگاه آن بیکران بساید و او را بر نعمتهای غیرقابل شمارشش سپاس گوید و از او آمرزش همه گناهان و توفیق پایداری در مسیر حق و پاکدامنی را درخواست کند.

از دستش ندهیم!

التماس دعا