دوستان سلام
بابحث داغ اول شدن توی نظرگذاشتن،
یادیه خاطره ای افتادم که یکی ازدوستان برام تعریف کرده بود.نمیدونم به جاست یانه.!ولی خالی ازلطف نیست،البته همراه بایک درس
اغلب وبلاگها رو میگشتم...اما این بی مزه بازیا !!!بیشترتوی وبهای زازرون بود(آخ جون اول شدم و..........)!
ماهم یکی ازدوستای دانشگاهیمونوکه خیلی هم باهاش رودرواسی داشتیم که جدیدا وب زده بود خواستیم سورپرایز کنیم!!!
وقتی وارد وبش شدم دیدم اولین نظرمیشم....
باذوق وشوق یه متن خوشکل نوشتیم وارسال کردیم که بالاش نوشتیم ...اوووووووووووووووووووووووووووووووول شدم....!!!
اما دیدم نظرم خصوصی شد تا به تائیدمدیربرسه....
تافردای اون روز صد دفعه سرزدم وهیچ نظری نبود تااینکه بعدازظهرش
چشمتون روز بد نبینه،نظراولی که نبودیم هیچ!کامنتمون ،کامنت هفتم بود...!!
دیگه فکرشوبکنید که ...!!!
خیلی خجالت کشیده بودم،
امایه درس بزرگ گرفتم:ماآدما یه کارخوب که میکنیم......
فکرمیکنیم دیگه نمره قبولی روگرفتیم.گاهی وقتا درمقایسه بابقیه یافلان فرد نوعی حس میکنیم اول شدیم.اما همش مثه همون پیامهائیه که باید به تائید برسه.،!!یهومیبینیم اول که نشدیم هیچ حتی اونائی که باورمون نمیشده گوی سبقت رو ازماربودند.
پس بیاین زود درمقام قضاوت برنیایم.،که قاضی اصلی خداست وخدانکنه بخواد باعدالتش به حساب مابرسه...
راستی نظر شما چیه ؟شما چه نتیجه ای میگیرید ؟منتظرم...
ومنتظربرداشت ما بعد ازنظرات صمیمانه ودوستانه خودتون باشید
یاعلی