بسمه تعالی

حسین و حوسین

راستش خیلی با خودم کلنجار رفتم تا ننویسم. ولی احساس کردم باید نوشت تا همگان بدانند . و فکر کنند و تصمیم بگیرند . آنچه می خوانید فرقهایی است بین واژگان حسین و حوسین تا ما
حوسین را به جای حسین مظلوم و معصوم ننگریم .
1- اول اینکه حسین یکی بیشتر نیست ولی حوسین متعدد است .یعنی هر مداح برای خودش یک جور حوسین دارد تا آنجا که می گویند حوسین این مداح از حوسین آن مداح بهتر است .
2- حسین نماز را ولو در بحبوحه جنگ در اول وقت به پا می دارد ولی حوسین نماز صبح را فدای شب بیداری حوسینی خود می کند .
3- حسین انسان سازی می کند و آدم می خواهد ولو یارانش خود را مصداق)و کلبهم باسط ذراعیه بالوصید ( می دانند. اما حوسین به یارانش ذکر)من کلب حوسینم ( را القا میکند و دیگر هیچ.
4- درد حسین حفظ دین و شرافت انسانی است اما تمام مصائب حوسین خلاصه می شود
در عطش و سیراب کردن بستگانش
5- حسین را باید از مطهری ها و شیخ جعفر شوشتری ها شناخت ولی حوسین را می شود
لا به لای آواز و اشعار ناعالمان و ناعارفان جست .
6-  حسین همیشگی است و برای هر لحظه زندگی الگویی کامل است اما حوسین فقط 10
روز از سال خودنمایی می کند و بقیه سال بهانه ای است برای دور هم نشینی دوستان قدیمی
7-  یاران حسین او را بنده خدا می دانند ولی حوسینیان نعره حوسین اللهی سر می دهند .
8- حسین تاثیر "یا حسین " را منوط به پاکی قلب و خلوص و اطاعت از خدا می داند ولی حوسین می گوید : هر چه می خواهد دل تنگت بکن اما یا حوسین فراموش نشود .
9- دوستان حسین ناخودآگاه خون گریه می کنند اما دوستان حوسین خودآگاه خودزنی و
مجلس گرمی می کنند و اعلی درجات قرب را کثرت کبودی های سر و سینه می دانندو بس.
10 - حسین سحرگاهان با ناله های آسمانی خود بر روی سجاده عشق حلقه اتصال شب و روز می شود ولی حوسین سحر ها ... (سحر آمدم به کویت به شکار رفته بودی / تو که سگ نبرده بودی به چه کار رفته بودی – ذکر آخر مجلس بعضی از مجالس حوسینی)
11 - حسین مشعلدار عقلانیت الهی و عبودیت است اما حوسین بسیاری از کارهای خود را به نام عشق حوسین توجیه می کند و همه مبانی عقلی و شرعی را کنار می نهد و کلیف را از روی دوش حوسینیان برمی دارد .
12 -در ظهر عاشورای حسینی فقط صدای الله اکبر ... حی علی الصلوه شنیده می شود اما درعاشورای حوسینی نعره های حوسین حوسین به جنگ اذان می آید .
13 -عاصیان به مجلس حسین برای توبه و شفاعت می روند اما در مجالس حوسینی گنهکاران برای مجلس داری قدم می گذارند .
14 - اگر از فقهای دین از مجالس حسینی بپرسیم می گویند : احسن الاعمال .. ولی اگر از مجالس حوسینی بپرسیم می گویند اگر وهن دین نباشد .
15 -حرارتی که از حسین در قلبها است " ل ن ت ب رد اب د اً " اما حرارت حوسینی پس از یک شورحوسینی فروکش کرده و مبدل به شب خاطره و تعریف جک و قهقهه می شود .
16 - همت مجالس حسینی کسب معرفت و شعور است ولی تلاش حوسینیان تنظیم بهتر
صفها و همسانی ضربات و بالا و پایین پریدن ها و شدت بیشتر شور
          17 - برای سوزاندن حسینیان موسیقی و آهنگ لازم نیست ولی حوسینیها تا سبک نوحه معلوم نشود که پاپ است یا سبک دیگر حال خوشی پیدا نمی کنند .
         18-  حسین حسینیت خود را حفظ نمود حتی زیر گام اسبها و خنجر کین دشمنان اما
حوسین زیر ذره بین معرفت و امام شناسی خود را می بازد .
         19-حسین برای شنیده شدن حرف هایش به چیزی نیاز ندارد اما حوسین برای جلب توجه بیشتر به بوق و کرنا و طبل و علم و کتل دست می یازد
        20- آنکه در عاشورای سال 61 هجری در کربلا بود حسین بود نه حوسین.