اي علي تجسم ايمان

اي علي اي تبلور مكتب ...

اي علي اي معناي قرآن ...

سينه‏ات به فراخناي هفت آسمان بود و نورت برگرفته از سايه‏ي عرش خدا...

و تو خود فرشته‏اي زميني و انساني آسماني بودي و درد تلخ و بزرگ تو زيستن با كج‏انديشان ...

مولاي ما ... تو از سلاله‏ي آن سلسله‏ي پاك نهادان بودي كه دنيا و آنچه در آن است در برابر بهاي معنوي‌ات بي‌بهاست و حكومت و رياست و دنيا و فرمانروايي در برابر شكوه روحت به رايگان نمي‌ارزد...

اي مظلوم تاريخ ... قدرت طلبان و مدعيان در جمل و زرسالاران و ستمكاران در صفين و متحجران و كج‌انديشان در نهروان به جنگ تو آمدند و تو به ناچار ،با ناكثين و قاسطين و مارقين به نبردي مقدس و خدايي برخاستي و عمري را با جهل ابوجهل‌ها و لهيب آتش فتنه‌ي ابولهب‌ها و زوزه‌هاي معاويه‌ها و ناداني اشعري‌ها و نفاق ابوسفيان‌ها و لجام گسيختگي ابن‌ملجم‌ها درگير بودي و پتك حق بر فرق باطل مي‌كوبيدي و تنهايي‌ات را با چاه مي‌گفتي ...

هنوز غروب هم رنگ غم و ماتم تو را دارد...