درود بر تو که اولین نفس را در دستان تو کشیدم..
درود بر تو که اولین نگاه را به من هدیه دادی..
درود بر تو که اولین شنونده ی فریاد من بودی..
درود بر تو که اولین اشک چشمان من را تو دیدی..
درود بر تو که اولین نگاه را به من هدیه دادی..
درود بر تو که اولین شنونده ی فریاد من بودی..
درود بر تو که اولین اشک چشمان من را تو دیدی..
درود بر تو که اولین عشق را در آغوش تو هدیه گرفتم..
ای زندگی بخش فراموش شده...
خواستم یادی کنم از اولین مامای رسمی زازران..
پیرزنی که 94 سال به روایت شناسنامه اش از خدا عمر گرفت
متولد 1280 هجری شمسی، زازران ،
سال وفات او 1374 هجری شمسی زازران..
دارای مدرک رسمی مامایی بود..
متولدین قبل از دهه شصت همه گی او را میشناسند،زنی که عمرش را در راه خدمت به این مردم سپری کرد..
کمتر کسی نام حاج رُقی(حاجیه خانم رقیه لطیفی) را نشنیده، همه او را با نام رقیه رحیم(نام پدری) میشناسند..
او که با دستان بشری اش وسیله ای بود برای انجام کارهای خدایی ...
چه بسا کودکانی که به دست او متولد شدند و هرگز ندانند که چه کسی آنها را به دنیا آورده ..
و چه بسیارند آنها که هنوز با شنیدن نام او یادی از او میکنند ..
او سالهاست در کنار پسر مرحومش محمد علی در میانه قبرستان آرمیده و هر از گاهی مگر دختران یا پسرش سری به او بزنند،
آری! او به فراموشی سپرده شده...
واین خصلت این دنیاست که ما همه را به فراموشی میسپاریم و به فراموشی سپرده میشویم و تنها یادی از ما میماند
زهی سعادت آنان که نامی نیک از خویش بر جای بگذارند تا در نبودشان و در زمان کوتاهی دستشان از دنیا توشه ی راهی دریافت کنند به سبب کارهای خیرشان...
پ.ن:
اولین مامای رسمی زازرون مادربزرگ(ننه جون)بنده هستند..
برای شادی روح ایشون اگه دلتون خواست یه فاتحه ،اگه نه یه صلوات بفرستید..
زهی سعادت آنان که نامی نیک از خویش بر جای بگذارند تا در نبودشان و در زمان کوتاهی دستشان از دنیا توشه ی راهی دریافت کنند به سبب کارهای خیرشان...
پ.ن:
اولین مامای رسمی زازرون مادربزرگ(ننه جون)بنده هستند..
برای شادی روح ایشون اگه دلتون خواست یه فاتحه ،اگه نه یه صلوات بفرستید..
نوشته شده در تاریخ
چهارشنبه 89/2/15 توسط محمد یزدانی