بر ریشه تو، گرچه بسی تیشه عدو زد
بر نخل حیاتت، اثر از تیشه زنی نیست
پیدا بود از منظره کرب و بلایت
دردانه زهرا و علی، گم شدنی نیست
یکی از تجّار متدیّن و مورد وثوق علمای اصفهان، در منزلش اطاق بسیار بزرگی را به عنوان حسینیه قرار داده بود که در آن جا عزاداری می کردند.
این شخص می گوید: شب در عالم خواب دیدم که از منزل خارج شدم و به سمت بازار می روم. جمعی از علما در بین راه مرا دیدند و گفتند: فلانی کجا می روی؟ مگر نمی دانی منزلت روضه است؟
گفتم: نه، منزل ما روضه نیست.
گفتند: چرا، ما هم به آن جا می رویم، حضرت بقیّة الله الاعظم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف هم در آن جا تشریف دارند.
من خواستم با عجله وارد منزلم شوم، تا هر چه زودتر آقا را ببینم.
به من گفتند: با ادب وارد شو، من هم مؤدّبانه وارد شدم، دیدم در همان حسینیه جمعی از علماء نشسته اند. در صدر مجلس هم حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشّریف تشریف دارند. جلو رفتم و احترام کردم.
خدایا! ایـن قیافه ی نازنین چـه قـدر آشناست. مـن این آقا را کجا دیده ام؟
عرض کردم: آقا جان! من کجا شما را زیارت کرده ام؟
فرمود: همین امسال در مسجدالحرام، بـه تو گفتم: مفاتیح را زیر لباس هایت بگذار.
این شخص می گوید: درست است.
نیمه شب بود، خوابم نمی برد، پا شدم به خودم گفتم: امشب در مسجدالحرام بیتوته می کنم.
وارد مسجد شدم، دیدم یک آقای خوش سیما و نورانی در صحن مسجد نشسته اند.
گفتم: این لباس ها و مفاتیح نزد شما باشد، می روم وضو بگیرم.
فرمود : عیبی ندارد ولی مفاتیح را زیر لباس هایت بگذار. رفتم و برگشتم تا صبح در خدمتش بودم، امّا احتمال هم نمی دادم این آقا قطب عالم امکان باشد.
یک سئوال دیگر هم از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف در همان عالم رؤیا پرسیدم: آقا! فرج شما کی خواهد بود؟
فرمود: نزدیک است. امّا به شیعیان ما بگوئید برای فرجم دعا کنند و صبح های جمعه دعای ندبه بخوانند.
برگرفته از کتاب حکایت عاشقی جلد دوم
*************
فرارسیدن ایام سوگواری و شهادت مظومانه سید و سالارعاشقان
مولا اباعبدالله الحسین علیه السلام? واسوه جوانمردی و ادب و وفا
حضرت اباالفضل العباس علیه السلام و هفتاد دو لاله خونین کفن
دشت سرخ کربلا و اسارت ال الله و زینب کبری سلام الله علیها
را برعزاداران خاندان عصمت وطهارت علیهم السلام
تسلیت و تعزیت عر ض می کنیم