حسبی الله،خدامارابس
عرفه حاجیا را بردی و ما---------------------------دلخوشیمون بود بریم به کربلا
قربون اون حاجی که ،عشق همه ست--------------میدونید کیه حسین فاطمه است
مثل غربت زده ها شدم خدا-----------------------------خوش به حال اون که رفته کربلا
کی میشه یک عرفه باشورو شین------------------------بخونیم میون بین الحرمین
عرفه کشتی منو دل پرنواست
بگو امروز تو به من آقام کجاست
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود.
آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است. لب ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته و
چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست داده اند. دل، بیقرار روح عرفات، حضرت
اباعبدالله الحسین (ع) شده است. پنجره باران خورده چشم ها از ضریح اجابت، تصویر
می دهد و این صحرای عرفات است که با کلمات روحبخش دعای امام حسین (ع) و اشک
عاشقان او بر دامن خود اجابت را نقش می بندد. اشک و زمزمه ما را نیز بپذیر، ای خدای
عرفه....
چشم پوشیم به روی دو جهان---------میل دیدار خدا ما را بس
دوستان عزیز ضمن التماس دعا از شما،در صورت تمایل نظر خود را درمورد این سوال بفرمائید:
*(اگرشما دراین روز قطعا یک دعای مستجاب داشته باشین دوست دارید اون دعا چی باشه؟)*
منتظرم
یاعلی
هوالعلی الاعلی
ما خداجویان عجب راه خداگم کرده ایم...........................................در دیار دوست راه آشنا گم کرده ایم
حمد گویان و ثنا گویان حق در ظاهریم...........................................لیک درمعنا ره حمد وثنا گم کرده ایم
اندرین دریای هستی غوطه ور گردیده ایم..........................................وااسف برما چه درپربها گم کرده ایم
گفت حق من باتوام هرجا که هستی غم مخور..................................داده دل برغیراورسم وفا گم کرده ایم
حق تعالی میکند دعوات مارا مستجاب........................................لیک صد افسوس ماراه دعا گم کرده ایم
خانه کعبه گرفته در بغل بوسیده ایم.........................................رفته درطوف حرم صاحب سرا گم کرده ایم
درصفا ومروه ومیقات وصحرای منا...............................................پا نهاده معنی سعی وصفا گم کرده ایم
بالبانی که دل خلق خدا بشکسته ایم.......................................سنگ بوسیدیم وعرش کبریا گم کرده ایم
تیغ برحلقوم قربانی نهاده ای عجب..............................................کشتی نفس ستمگردرمنا گم کرده ایم
معرفت پیدا نکرده سنگ،برشیطان زدیم...........................................رمی بنموده ولی راه رجا گم کرده ایم
پیش پای خود بسی چاه هلاکت دیده ایم......................................بی مهابا رفته ایم ورهنما گم کرده ایم
جمله بیماریم واکسیر شفا آماده است..........................................بهردرمان حلقه دارالشفا گم کرده ایم
((فاطمی))
التماس دعا
یاعلی
یاغیاث المستغیثین
دوستان سلام
نمیدونم چرا امروز بادیدن این دیوارنوشته((درد راازهرطرف که بخوانیم درد است))زد به سرم که ازدرد بنویسم،
قبلا هم اینو شنیده ودیده بودم،اماهمیشه برام مبهم بود.براهمین هم دفتردستک وقلم رو روونه بحرعمیق تفکرکردم
تاشاید چند خطی از دردبنویسم وبانظردوستان به یه نتیجه ای برسم.
توی جزرومد این دریاهرجابه حرف دل رفتم ،دریاطوفانی شدو هرجابه حرف عقل وخرد،دریاآروم وبی صدا!
اما توی پرانتز((اصلامیشه دریا آروم باشه،بی جزرومد؟!میشه تلاطم نداشته باشه؟مواج نباشه؟؟!...))
بگذریم،آخرش نوشتم،اما درد فقط درددل نبود...
دردتنهائی،دردغربت،بی کسی...!
دردفراق،دوری،بی یاوری...!
دردفهموندن درد به بی دردان...!
دردخوندن ونفهمیدن وملاشدن...!
دردگفتن وبازی زیبا باکلمات وعمل نکردن...!
دردجون کندن وبه هیچ جانرسیدن...!
دردمشتهائی که تابستند،هیچ!وقتی هم که باز میشن بازم هیچ....!
دردصورتهای باسیلی سرخ شده...!
درد فهموندن فهم به فهمیده های نفهم...!
دردتحمل بار سنگینی که به اجبارباید اونا بکشی،خم شی،تا شکسته نشی...!
دردفریادهای بی صدا...!
درد.....
واین همه درد!!
وعامل همه این دردها، درد دوری از خداست،دوری از روح دمیده شده درماکه از رگ گردن
هم به مانزدیکتره وما به فاصله یه آسمون، ناخواسته ازش دور...
درد دوری از خدا!...
نظر شما چیه دوستان؟منتظر همراهی شما در این مبحث هم هستم مثل همیشه.
یاعلی
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا غریب الغربا ، السلام علیک یا معین الضعفا و الفقرا السلطان یا اباالحسن یا علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثنا ...
گنبد طلایی ات در شب ، چشمانم را که هیچ ، قلبم را و بهتر بگویم تمام وجودم را تسخیر می کند انگار هر چقدر هم که یکدیگر را دیده باشیم باز هم اولین دیدار بعد از جدایی مزه دیگری دارد چه رسد به اینکه این بار دوریمان هم طولانی شده بود اما ، لحظه ای که گنبد خورشید نشانت را دیدم ...
دلتنگی ها رخت بستند و آرامشی عجیب در دلم حکم فرما شد ... سختیها ، غم و غصه های روزگار ، خستگیها و روزمرگیهای این زندگی ... دردها و تنهایی ها و بی کسیها همه و همه در سایه سار همین ثانیه اول دیدارمان تمام شدند .
حریر آبی آرامش بر اندامم افکنده ای و مخمل سبز طمأنینه بر دلم گسترانده ای ...
به یقین آسمان هشتم بر روی زمین بنا شده و آستان قدست قطعه ای از جنت المأواست ...
از کدامین قطعه بهشتت بگویم که ...
روضه منوره ات در هاله ای از انوار سبز بهاری طینت آدمی را جلا می دهد و من انگار تا به حال چنین آیت سبزی را ندیده ام مثل یک رویای بارانی دلم را به شبکه های ضریحت گره زده ام و در ایوان طلایت به دنبال آرزوها خاکستری زمینیان نجوای آمین سر داده ام .
از صحن با صفای انقلاب چه گویم که برای من تداعی معنای دوباره زندگانیست و به واقع انقلابی درونم به پا می کند ...
آب حیات می نوشم از سقاخانه دلدادگی و بند بند زندگیم را به پنجره فولادت دخیل می بندم ...
نمای گنبد طلایی ات در صحن انقلاب دیوانه ام کرده و نوای نقاره خانه ...
به خدا سوگند این قصیده عاشقانه فرشتگان است که در هر طلوع و غروب خورشید در مدح و ثنای تو سر می دهند و دل شیفتگانت را با آسمانیان می آمیزند .
اینجا دار الحجه و رواق توحید خانه و بست شیخ بهایی و صحن آزادی نیست ، اینها کوچه پس کوچه های بهشت خداوند است که بر زمین جاری شده اند ...
زمان سرشار اجابت است و مکان لبریز استجابت ، فضا مملو نور است و سینه مالامال دعا و مناجات و رمز و راز ...
چگونه وداع کنم وقتی هنوز چشمانم پر از التماس است و دستانم سراسر نیاز ... ؟
چگونه دل برکنم که پاره پاره های وجودم را در میان تکه تکه های جنت اعلایت گم کرده ام ... ؟
اما ...
اما این رسم تمام دیدارهای عاشقانه است و گویی هر سلامی را وداعی و هر کلامی را پایانی است ...
.gif)
** میلاد نور بر شما مبارکباد**
التماس دعا
یاعلی
بسم الله النور
دوستان سلام
به بهانه دهه کرامت،وفرارسیدن میلاد،امام رئوف،ثامن الحجج،امام رضاعلیه السلام
...
زائری بــارانی ام ،آقا به دادم میرسی؟
بی پناهم،خسته ام،تنها...به دادم میرسی؟
گر چه آهــو نیسـتم اما پر از دلتنـگیم
ضامـن چشــمان آهو هـا به دادم میرسی؟
من دخیل التماسـم را به چشمـت بسته ام
هشتمین دردانه ی زهـرا به دادم میرسی؟