درد دل گنجشک با خدا

گنجشک با خدا قهر بود…….

روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت . فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت: می آید ؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که دردهایش را در خود نگاه میدارد…..
و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست. فرشتگان چشم به لب هایش دوختند، گنجشک هیچ نگفت و خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست.
گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم، آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام. تو همان را هم از من گرفتی. این طوفان بی موقع چه بود؟ چه می خواستی؟ لانه محقرم کجای دنیا را گرفت ه بود؟ و سنگینی بغضی راه کلامش بست.
سکوتی در عرش طنین انداخت فرشتگان همه سر به زیر انداختند. خدا گفت:ماری در راه لانه ات بود. باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند. آن گاه تو از کمین مار پر گشودی.
گنجشگ خیره در خدائیِ خدا مانده بود.
خدا گفت: و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی! اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود. ناگاه چیزی درونش فرو ریخت
های های گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد …

تو را غایب نامیده اند، چون «ظاهر» نیستی، نه اینکه «حاضر» نباشی.

«غیبت» به معنای «حاضرنبودن»، تهمت ناروائی است که به تو زده اند و آنان که بر این پندارند، فرق میان «ظهور» و «حضور» را نمی دانند، آمدنت که در انتظار آنیم به معنای «ظهور» است، نه «حضور» و دلشدگانت که هر صبح و شام تو را می خوانند، ظهورت را از خدا می طلبند نه حضورت را. وقتی ظاهر می شوی، همه انگشت حیرت به دندان می گزند با تعجب می گویند که تو را پیش از این هم دیده اند. و راست می گویند، چرا که تو در میان مائی، زیرا امام مائی. جمعه که از راه می رسد، صاحبدلان «دل» از دست می دهند و قرار از کف می نهند و قافله دل های بی قرار روی به قبله می کنند و آمدنت را به انتظار می نشینند...

و اینک ای قبله هر قافله و ای «شبروان را مشعله»، در آستانه آدینه ای دیگر با دلداده دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظار را زمزمه می کنیم.

می اید از دور ,مردی ســــواره   
                     
                    برمــرکب عشق, چون ماهپــــــاره 

 والشمس رویش, واللیـل مویش   
                     
                  گلها همه مســــــت, از رنگ و بویش

 عمامه بر سر, مثل پیمبـــــر (ص)   
                     
                   دربازوانــش نیروی حیــــــــــــــــدر(ع) 

 ازپای تاسر در شور و شین است
                     
                   برق نگاهش مثل حســــین(ع) است

 می اید از دور خوشــــبو تر از یاس
                       
                   در چشــــم وابرو مانند عبــــــاس (ع)

 القصه این مرد امید دلهاســـــــــت
               
                   خوشبو تر از یاس فرزند زهراست(س)

سلام به تمام همشهریان و هم ولایتی های عزیز

از محبت های شما بی اندازه تشکر و قدردانی کرده و دست تک تک خوانندگان وبلاگ رو میبوسم

چند وقت پیش یه شعری یکی از دوستان ارسال کرده بود و من به صورت مسابقه ای درش آوردم که هر کی ادامه این شعر رو نوشت جایزه بهش میدم

چندتا از دوستای خوش ذوقمون شعرایی گفته بودن که از همشون تشکر میکنم.اما یکی از دوستان عزیزمون چند بیتی نوشتن که میزارم براتون.

سلام ای شهروند زازرونی                                              تو که از مردم نصف جهونی

الای بینم تو دا همواره شادون                                        نباشد لحظه ای چشم تو گریون

سلام ای بانوی خوب و هنرمند                                        که می بافی تو قالی رنگ و وارنگ

سلام ای مهربون مرد کشاورز                                          که باشد کار تو افزون و هم سخت

سلام ای زازرون ای مظلومِ پر درد                                  ندارندت تو را اهلت چنان قدر

سلامم بر تو و هم مردمانت                                                  بر آن وبلاگ خوب و بی مثالت

تو را من دوست دارم زادگاهم                                         زمینت را ،صفایت را و پاکی هوایت(البته اینجاش یه کمی مشکل داره و من به خاطر اینکه خیانت در امانت نکرده باشم جاش رو عوض نکردم)

این دوستمون رو حتما به فیض جایزه نائل خواهیم کرد،در صورت شناسایی(.........)

دوستان دیگه هم زحمت کشیده بودن که شعرشون رو براتون میزارم

سلام ای مهربون مرد کشاورز   تنی زحمت کش و دل پر ز اندرز
سلام ای نازنین فرزند این شهر    که داری علم و دانش هم شدی فخر
سلام ای زازرون مسئول آی تی    که کردی زارزرون را همچو سایتی

دوست عزیزمون حسین عظیمی هم زحمت کشیده بودن:

سلام ای مهربون مرد کشاورز// جلال آباد دارد با شما مرز
خدا یا متحد گردان تو آنان// زمین و دشتشان آباد گردان

دوستی هم زحمت کشیدن و یک شعر با موضوع توهین نوشته بودن که ازشون تشکر میکنیم

سلام ای مهربان مرد کشاورز //  که با بیل خود میبری هر روز یک مرز

تقدیم به زازرون و اهالی باصفای اون